حمله شیمیایی به «حلبچه» در 16 مارس 1988 انجام شد و نتیجه آن خلق یکی از فجیع ترین مناظری بود که تا به حال دیده ام. جنازه های قربانیان همه جا روی هم انباشته شده بود. برخی کف خیابان خوابیده و برخی هم پشت دیوارها پناه گرفته بودند. وقتی از نزدیک تر نگاه کردم، دیدم که خیلی از آنها سعی کرده بودند به قربانی دیگری پناه بدهند. نوزاد، کودک یا همسرشان. من پیش از آن، در جریان جنگ ایران و عراق، تاثیر سلاح های شیمیایی روی سربازها را دیده بودم؛ همان خاطرات به اندازه کافی وحشتناک بودند. اما دیدن آنچه که آن گازهای خبیث و بی رحم بر سر مردان، زنان و کودکان بی دفاع آورده بودند، از آن هم بدتر بود. من خانه ای را دیدم