با صدای زنگ تلفن نیمه شب از خواب بیدارشدم، ساعت سه صبح است چه اتفاقی افتاده، با ترس به تلفن جواب می دهم، یکی از دوستان تولید کننده پسته ایرانی از امریکاست و با عذرخواهی می پرسد درایران چه خبراست؟ وحشت می کنم چه اتفاقی ممکن است رخ داده باشد که دوستم را وادار به تلفن نیمه شبانه کرده است، صادرات پسته ممنوع شد، میان خواب و بیداری مانده ام معطل که این چه خبری است که دوستم تا صبح نمی توانست صبر کند، در سایت ها دنبال خبرمی گردم، ستاد تنظیم بازار با حضور معاون اول رییس جمهور تشکیل جلسه داده و به علت به اصطلاح گرانی آجیل و وظیفه دولت خدمتگزار در تامین آجیل شب عید مردم که دیگر مایحتاج آنان بحمدلله تامین شده است صادرات پسته ممنوع می شود تا این یک قلم کالاهم سر سفره مردم به راحتی به همت دولت خدمتگزار آورده شود، راستی پرسش این است کسانی که با تصمیمات غیرکارشناسی خود قصد کنترل بازار را دارند آیا الفبای اقتصاد را می دانند؟ پسته محصول بومی ایران است، با همین اسم در کل جهان شناخته می شود، ایران تا اول انقلاب بزرگ ترین و عمده ترین تولید کننده پسته جهان بود و امریکا سالانه نزدیک به 90 درصد پسته ایران را وارد می کرد، صادرات پسته به همت تنی چند از تولید کنندگان استان کرمان که اتفاقا تحصیلکرده و دنیا دیده هم بودند به دنیا معرفی شد و با تاسیس شرکت تعاونی تولید کنندگان پسته رفسنجان در دهه 40، راه صادرات جهانی را پیش گرفت. تولید پسته تا سال های انقلاب به اصطلاح سفید شاه و تقسیم اراضی در اختیار مالکان عمده قرار داشت ولی بعد از اجرای طرح اصلاحات ارضی و تقسیم و توزیع اراضی بین زارعان، کشاورزان صاحب زمین شده به سرعت به توسعه باغات پسته همت گماشتند، فناوری جدید استحصال آب با حفر چاه های عمیق وسعت اراضی زیر کشت پسته را افزایش داد، استان کرمان به عنوان قطب پسته ایران توانست تولید پسته را از رقم یکصد هزار تن در دهه های 40 فراتر ببرد و محصول تولیدی پسته در کنار فرش مهم ترین منبع ارزآوری بخش خصوصی باشد.ادامه در صفحه 4