تاریخ همواره گویای این موضوع بوده که هیچ اتفاقی را به طور قطع نمی توان پیش بینی کرد، زمانی که ارتش اسراییل پیروز جنگ های پی در پی با اعراب و به فکر گسترش اسراییل بود در سال1982 با هجوم خود به لبنان فکر آن را نمی کرد که این کار منجر به متحد شدن گروه های مقاومت فلسطینی و لبنانی شود و حزب الله به وجود آید و آنها را در سال 2000 مجبور به عقب نشینی از جنوب لبنان کند. تا آن زمان هیچ یک از ارتش های کلاسیک اعراب توان رویارویی حتی چند روزه با اسراییل را نداشت و به سرعت تسلیم می شدند، ارتش کشورهای مقتدری چون مصر، اردن و سوریه از جمله این کشورها بودند. اما در معادلات سیاسی آن دوران اسراییل هیچگاه تصور آن را هم نمی کرد که گروه هایی چون حزب الله و حماس، جلوی آنها بایستند. جنگ 33روزه سال 2006 نمایانگر همین موضوع است که این نوع جنگ ها پیروزی به همراه ندارد و تبدیل به یک جنگ فرسایشی برای ارتش اسراییل می شود. ماهیت ابتدایی حزب الله در لبنان یک ماهیت مقاومتی در برابر اسراییل بود که رفته رفته با افزایش تجربه بیشتر در جنگ شروع به سازماندهی خود کرد و از گروهی صرفا نظامی تبدیل به گروهی سیاسی- نظامی بدل شد. حزب الله لبنان با مقاومت در جنگ 33 روزه سال2006 در برابر اسراییل نشان داد که به راحتی نمی توان حزب الله را از لبنان حذف کرد و این گروه همواره نقش مهمی در معادلات سیاسی لبنان بازی می کند.