موسیقی در ایران از همان سال های دور که نوازندگان سه تاری می ساختند که کاسه اش تخت باشد که بشود در کوی و برزن زیرپیراهن پنهانش کنند، تا همان زمان که موسیقی های آیینی در فضاهای کاملاخصوصی و یواشکی از ترس گزمگان اجرا می شد، تا همین چند سال پیش که برای آوردن سازی به فضای فرهنگی دانشگاه باید مجوز می گرفتی وگرنه سازت ضبط می شد، هیچ وقت چندان روزگار خوشی نداشته است. تازه الان اوضاع موسیقی خیلی هم خوب است انگار، که گه گاه نوای موسیقی بلند است و مردم زیر لب بی ترس، ملودی قدیمی را زمزمه می کنند! هرچند نه تصویری، نه عکسی و نه نشانی از موسیقی در جهان تصویری ما نیست.