حزب موتلفه و جامعه روحانیت مبارز، دو نماد تشکیلاتی جناحی هستند که در عرصه سیاسی ایران از آنها به عنوان «راست سنتی» یاد می شود. جناحی که هیچگاه نتوانسته در طول حیات سی و پنج ساله جمهوری اسلامی، یکی از اعضای خود را بر مسند ریاست جمهوری ببیند، اما همواره و حتی در مواقعی که اعضای این تشکل ها به عنوان نامزد در انتخابات حضور داشته اند، ترجیح داده تا به جای سرمایه گذاری روی اعضای تشکل خود، از کاندیدایی حمایت کند که امکان انتخاب شدن داشته باشد و بعد از آن هم در کابینه رییس جمهور منتخب، جایی برای اعضای خود بیابد. از آنجایی که جامعه روحانیت مبارز از ابتدا هم برای خود نقش هادی و مشاور راست های سنتی را