«دزدان خیابان جردن» فیلمی است که صرفا برای گیشه ساخته شده و حال آنکه دوران چنین فیلم هایی از اواخر نیمه دهه هشتاد، آغاز و تا انتهای این دهه ادامه داشت.

در مورد این فیلم، از همان پوسترهای سردر سینماها و تیتراژ ابتدایی که به باز کردن حوصله سربر و طولانی گاوصندوق ها اشاره دارد، می توان به این قصد و غرض پی برد. و در ادامه، همان مولفه های سینمای مربوط به آن سالها با آن جریانات غیر کمیک و تیپ هایی که آمد و رفت شان نه توجیه داستانی دارد و نه توجیهی طنزگونه. خط اصلی داستان هم کلیشه ای و خالی از هرگونه منطق روایی است. تلاش فیلم برای گیشه پسند شدن، تنها در استفاده از بازیگرانی که سابقه کار کمدی داشتند خلاصه شد و نتیجه چنین کاری پس از این همه سال، کاملا برای همه روشن است.