قابل پیش بینی بود که «آرگو» بر اساس منافع ملی آمریکا «اسکار» را صید کند و همچنان نمی توانم تعجب خودم را از این همه قیل و قال در نزد مدیران و رسانه ها بابت این فیلم پنهان کنم. عرض کرده بودم که در تمام دنیا و جشنواره های سینمایی منافع ملی کشورها ارجح است. حتی اگر لازم باشد اسکار به فیلم ضعیفی به نام آرگو تعلق بگیرد باید بگیرد!

البته بازهم نمی توانم تعجبم را پنهان کنم که چطور به گفته دولتمردان توانستیم با لابی برای فیلم «جدایی نادر از سیمین» اسکار را به ارمغان بیاوریم و نتوانستیم با همین لابی سردمداران اسکار را متقاعد کنیم که به فیلم آرگو اسکار ندهند! باید در این مقطع تاریخ ساز در سینمای آمریکا وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پاسخ درخوری برای دو موضوع مهم سینمایی داشته باشد: 1) چرا نتوانستند از لابی های خود برای نگرفتن اسکار آرگو استفاده کنند همانگونه که توانستند از لابی هایشان برای اسکار «جدایی نادر از سیمین» استفاده کنند؟ 2) چرا در جشنواره سی ویکم فیلم فجر جایزه بهترین فیلم به فیلم استرداد تعلق گرفت که هیچ سنخیتی نه تنها با انقلاب اسلامی بلکه با سندیت تاریخ معاصر هم ندارد و جالب اینجاست که در بخش خصوصی آمریکا بهترین فیلم «آرگو» می شود. در راستای منافع ملی آمریکا و در ایران بهترین فیلم در جشنواره دولت دهم فیلم «استرداد» می شود که برخلاف منافع ملی است و در آخر تنها تشابه دو فیلم «آرگو» و «استرداد» این است که هر دو تاریخ را تحریف کرده اند یکی براساس منافع ملی خود و دیگری برخلاف منافع ملی!