به نوشته مورخان رومی- یونانی و ارمنی و تطبیق تقویم ها، مهرداد یکم ششمین شاه ایران از دودمان اشکانیان [معروف به مهرداد بزرگ] یکم مارس سال 173ق.م در اجتماع بزرگان ایران اعلام کرد که تصمیم گرفته است کشور دارای ضوابط لاتغییر (اصول اساسی) شود تا حقوق و تکالیف همه [دولت و ملت] در آن روشن باشد. این تصمیم مهرداد مورد تایید حاضران در نشست قرارگرفت و ایران دارای قانون اساسی و دو مجلس شد که مجموعه این دو مجلس را «مهستان» می گفتند (مه به کسر «میم» به معنای بزرگ). انتخاب ولیعهد از میان شاهزادگان، اعلان جنگ و پیشنهاد صلح، بسیج نیرو، عزل شاه درصورت دیوانه شدن، بیماری ممتد، ارتکاب اشتباه (حتی بدون داشتن سوءنیت)