پیشنهاد موضوع برای سال 92: اقتصاد جوامع بومی و محلی ساکن در مناطق ویژه طبیعی

می گویند اقتصاد و محیط زیست با هم یکجا جمع نمی شوند؛ می گویند محیط زیستی ها باعث می شوند اقتصاد عقب بماند و رشد صنعتی در جامعه محقق نشود یا به تاخیر افتد. می گویند مگر کشورهای صنعتی وقتی خواستند صنعتی بشوند این ملاحظات را داشتند که شما این قدر به یک تالاب یا جنگلی مثل جنگل ابر گیر می دهید که مثلاجاده در این جنگل اگر کشیده شود، محیط زیست جانوری و گیاهی دوپاره می شود؟

چند ماه پیش، در گفت و گویی که با میثم هاشم خانی درباره دغدغه های محیط زیستی مان داشتیم، پیشنهاد تهیه پرونده ای با موضوع اقتصاد سبز را به ما داد و قرار شد از زاویه ای علمی به این مساله بنگریم تا به مخالفان هم نشان دهیم که نه تنها میان اقتصاد و توسعه پایدار و محیط زیست فاصله نیست، بلکه می توان با اتکا به تجربه کشورهای دیگر، همبستگی قابل توجهی میان آنها یافت.

بعد از انتشار پرونده اقتصاد سبز، صفحه را پرینت های مختلف گرفتم و در پاسخ به کسانی که ما را متهم به سانتی مانتالیسم می کردند، عرضه کردم. گویی انتشار چنین پرونده ای در روزنامه ای مانند دنیای اقتصاد که وجهی اقتصادی دارد، به حرف ما هم سندیت می داد که آنچه می گوییم بر اساس همان منطق اقتصاد و بازار است نه گفته هایی تنها از سر طبیعت دوستی. بعدها، در ادامه این مبحث، پرونده ای هم درباره انرژی های نو و پاک در این صفحه منتشر شد.

با این همه، هنوز بسیاری از اقشار و مباحث هستند که جای خالی شان هنوز در این صفحات دیده می شود که امیدواریم در سال پیش رو، متولیان این صفحه این موضوعات مغفول را در دستور کار خود قرار دهند. بحث مرتبط با اقتصاد جوامع بومی و محلی ساکن در مناطق ویژه طبیعی، یکی از این موضوعات است که نگاه درست و منطقی به آن، می تواند راهگشای وضع نابسامان این مناطق باشد؛ تجربه ای که کشورهای دیگر بسیار به آن پرداخته اند و نتایج مثبتی از آن گرفته اند.