یک گوشش در است و گوش دیگرش دروازه. نه با قطعنامه های سازمان ملل مهار می شود نه با تهدیدهای رنگارنگ. برعکس عزمش را برای انتقام جزم می کند. جیب کره شمالی همیشه خالی است اما پزش عالی. مردمش محتاج یک لقمه نانند و از امکانات اولیه زندگی محروم، اما رهبرانش هر روز بادی به غبغب می اندازند و برای دنیا خط و نشان می کشند. برخی می گویند اقدامات تهدیدآمیز کره شمالی، واکنشی است به کنش جامعه جهانی و برخی دیگر براین باورند که پیونگ یانگ پا در جاده خطرناکی گذاشته که به طریقی باید آن را به راه راست هدایت کرد. حالاگزارش های تایید نشده ای حاکی از آن است که ارتش کره شمالی در تازه ترین دور از قدرت نمایی اش، موشک