شبیه سازی های غلط تاریخی جامعه غرب با ایران و خلط نظام استبدادی با نظام سلطنتی، تاکید افراطی حقوق فردی با غفلت از حقوق اجتماعی و طبعا حذف سنت گرایان اجتماعی و منزوی ساختن و منزوی شدن این نیروها و به تبع آن سایر نیروهای اجتماعی وفادار به این قشر باعث شکست و در نهایت ظهور استبداد رضاخانی با ویژگی های خاص خود شد.

مشروطه هرچند کوشید تا در راستای توجه به حقوق و آزادی و قانون گرایی در کشور تحول ایجاد کند و در این زمینه نیز آثاری از خود به جای گذاشت، اما نتوانست گفتمان نظری نوظهوری را جایگزین کند که جمع کننده نظری و اجتماعی نیروهای مختلف اجتماعی در جهت دستیابی به پیشرفت و ترقی وعده داده شده باشد.