چند سالی هست که هر ماهه مبلغ 30هزار تومان را برای خرید کتاب های تازه منتشر شده و کتاب هایی که تعریف شان را می شنوم، کنار می گذارم. این هزینه هزینه ثابتی است که جدا از موارد استثنای خرید کتاب و اقلام فرهنگی در نظر می گیرم، در سال 1389 با ا ین مبلغ می شد به طور متوسط 10 جلد کتاب رمان یا داستان کوتاه و حتی پژوهشی با متوسط 600 تا 1000 صفحه جلد وزیری خرید، در سال 90 این مبلغ هزینه هفت تا هشت کتاب با این ویژگی ها. اما چند روز پیش که برای خرید کتاب به کتابفروشی رفتم متوجه شدم که با این مبلغ حداقل می توان دو جلد کتاب از تازه ترین های نشر خریداری کرد. اتفاقی که از سه ماه پیش مقدمه اش شروع شده بود و حالابه اوج خود رسیده است. واقعیت این است که اگر اهل کتاب خواندن و خریدن باشید و سری به پیشخوان کتابفروشی ها بزنید، می بینید قیمت کتاب های تازه منتشرشده از دوبرابر هم بیشتر شده است، این را اضافه کنید به بالارفتن هزینه های زندگی و بالانرفتن آنچنانی حقوق های ماهانه. جمع این موارد را هم کنار هم بگذارید، به درددل این روزهای کتابفروش ها و ناشران و تولیدکنندگان کتاب می رسید که از رکود کامل بازار کتاب و بالابودن هزینه های تولید گله می کنند. رکودی که مطمئنا در رویه برگزاری نمایشگاه کتاب تاثیر خواهد گذاشت که هرچند که پیش بینی وضعیت برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در حالی که چند روز به آغاز نمایشگاه مانده خیلی سخت است و شاید تا حدی کاری درست نباشد اما از آنجا که ناشران تلاش می کنند در نمایشگاه تازه ترین های خود را عرضه کنند، می شود حدس زد که کسانی که اهل کتاب خواندن و خریدن کتاب باشند، برای تهیه کتاب های موردنظرشان با چه چالشی روبه رو خواهند شد. چالشی که ناگزیر است و نه تقصیر تولید کننده است، نه گناه مصرف کننده کتاب، بلکه به دلیل کم شدن کاغذ در بازار و البته بالارفتن قیمت دلار و عدم تخصیص کمک ها و برنامه ریزی های دولتی برای کاهش قیمت واردکردن کاغذ به بازار است. هدفی که بارها از سوی مسوولان دولتی وعده آن داده شده است. آخرین وعده هم همین دیروز از سوی همایون امیرزاده مسوول کارگروه کاغذ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داده است.