دورتموندی ها که از دوشنبه شب با تجهیزات کامل جلوی ورزشگاه وست فالن اتراق کرده اند آنقدر برای تماشای بازی تیمشان برابر رئال هیجان زده هستند که حتی بعضی از آنها با پرداخت 150 یورو به دانش آموزان از آنها خواسته اند تا برایشان جا نگه دارند. آنها مجبورند به خاطر قوانین یوفا که اجازه نمی دهد تماشاگران بازی را ایستاده تماشا کنند برای جا نماندن از این بازی حتی بلیتشان را از بازار سیاه هم تهیه کنند و ابایی هم از این کار ندارند. به هر حال هر چه نباشد آنها شش ماه پس از تقابل با رئال در دور گروهی خوشحال هستند که پس از 15سال به نیمه نهایی رسیدند و می خواهند تا از تیمشان تقدیر کنند. این بازی که رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته، دو متحد این روزهای قاره اروپا را رودرروی هم قرار داده است. خانم مرکل که حسابی طرفدار بوروسیا دورتموند است اگر بر سر یک چیز با ماریانو راخوی رئالی اختلاف داشته باشد آن هم 180دقیقه بازی تیم های رئال و دورتموند است. دورتموندی ها به عنوان یکی از تیم های کم تجربه در جام باشگاه های اروپا در حالی امشب در مقابل پرافتخارترین باشگاه قاره سبز صف آرایی می کنند که در گروه مرگ لیگ قهرمانان اروپا توانستند به عنوان سرگروه به مرحله یک هشتم نهایی صعود کنند ولی باید از حضورشان در این مرحله لیگ قهرمانان اروپا در راضی باشند؛ زیرا در مرحله قبل با دو گل مشکوک در دقایق پایانی مالاگا را شکست دادند تا بتوانند راهی مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شوند. رئالی ها هم که در لالیگای امسال با وجود درخشش در هفته های پایانی به مقامی بهتر از دومی دست پیدا نخواهند کرد، از همان ابتدای فصل لیگ قهرمانان به دنبال دهمین عنوان قهرمانی شان در این تورنمنت معتبر بودند. در کارزار مربیان هم هر کدام انگیزه ای متفاوت برای این بازی دارند. یورگن کلوپ که در هفته های اخیر به عنوان جانشین مورینیو در رئال نام می برند بدش نمی آید که با پیروزی در این دیدار ضرب شست خود را به آقای خاص نشان دهد. مورینیو هم تمام فکر و ذکرش این است که طلسم قهرمان نشدن رئال در لیگ قهرمانان اروپا را بشکند. ظاهرا هیچ چیز جز قهرمانی در لیگ قهرمانان نمی تواند سران باشگاه و شخص آقای خاص را راضی کند.