موسیقی را دوست دارم ولی آدم کنسرت برویی نیستم. مخاطب موسیقی هستم ولی مخاطب پاپ خوان های معاصر وطنی نیستم، نه صداهایشان را از هم تشخیص می دهم و نه چندان قیافه هایشان را. (معترضه و متاسفانه – از ته دل- اینکه با موسیقی سنتی خودمان هم چندان مانوس نیستم و نمی توانم در کنسرت های سنتی متمرکز و همراه باشم.) آن اجراهای زنده پاپی را هم که به لطف دعوت دوستان یا به بهای سبک تر شدن کیف پول خودم رفته ام، درنهایت و از هر طرف جز وحشتم نیفزوده اند. مثلاکنسرت آقای فلانی به اتفاق مخاطبان عزیز بوده، یعنی خواننده یک جمله می خوانده و بعد از زور نفس