با آن جثه کوچک و چشمان درشت و آن شیطنت های بچگانه، بیننده را مجذوب خودش می کند. درست مثل یک کودک باهوش و البته تخس همراه پدر و مادرش این طرف و آن طرف می رود و به همه چیز کار دارد. این چیست؟ آن چیست؟ چرا اینجاست؟ و البته گاهی این کنجکاوی کار دست خودش و دیگران می دهد. بچه یوزپلنگ داستان را می گویم. یوز کوچولو.

فقط انیمیشن می تواند این قدر به یک موضوع نزدیک بشود. در قالبی داستان و اتفاقی مفرح، ما را با حیاط وحش و در این جا به طور خاص با یوزپلنگ ایرانی آشنا کند. موضوعی که برای مخاطب ایرانی چندان شناخته شده نیست. اما چشم دنیا به آن و سرنوشت آن خیره است.