در نظام فعلی آموزش و پرورش جای چندانی برای کتاب و کتابخوانی وجود ندارد. اغلب دانش آموزان تنها کتاب های درسی را مطالعه می کنند و مدرسه هم تلاشی در جهت علاقه مند ساختن آن ها به مطالعات غیر درسی انجام نمی دهد تا جایی که در مدارس مطالعه غیر درسی، امری خارج از مقوله آموزش درنظر گرفته می شود و از همین جهت اغلب مورد بی مهری قرار می گیرد. در چنین شرایطی طبیعی است که نمی توان از کودکان و نوجوانان انتظار داشت به مطالعات غیر درسی هم علاقه ای نشان دهند. کودکانی که در چنین فضایی رشد پیدا می کنند هیچ گاه به کتاب به عنوان یک مقوله ارزشمند نگاه نخواهند کرد و تمام تمرکز خود را تنها متوجه کسب نمره می کنند. به همین جهت است که حتی اوقات فراغت دانش آموزان هم صرف کلاس های درسی اضافه بر سازمان و کلاس های تقویتی می شود.