فروش یک قالیچه پارسی 390 ساله در حراج سوم ژوئن 2008 اشیای تاریخی و هنری در نیویورک به مبلغ چهار میلیون و 450 هزار دلار توجه مخاطبان رسانه ها را برای مدتی از گزارش های سیاسی برگرفت و به هنر ایرانی معطوف کرد.

قالیچه پارسی که به فروش رفت بافت اصفهان (پایتخت وقت) در دوران پادشاهی شاه عباس یکم بود که در بافت آن نخ ابریشم و هفده رنگ مختلف به کار رفته است. این قالیچه متعلق به خانم «دورس دیوک» بود که در 1993 فوت شده است. پروفسور آرتر پوپ ایرانشناس بنام در تالیف خود «مروری بر هنرهای ایرانی» به چگونگی بافت و تاریخچه این قالیچه اشاره کرده است. شاه اسماعیل صفوی در همان اوایل حکومت خود دستور احیای صنعت فرش ایران به همان گونه که در عهد ساسانیان بوده را صادر کرد که در آن بر بازگشت به اصالت قدیم فرش ایران و استفاده از نقش و تصویر گیاهان و حیوانات تاکید شده بود. در دوران سلطه ایلخانیان و پس از ورود ایلات ترک ماورا النهر به ایران، بافت فرش در ایران تغییر یافته و فرش های کوچک با اشکال هندسی ویژه، چادر و خیمه باب شده بود.