اخیرا این سوال در ذهن برخی مقامات اقتصادی مطرح شده که چرا با وجود اینکه حجم نقدینگی در اقتصاد به شدت بالارفته است، ولی همچنان بسیاری از بنگاه های تولیدی کوچک و بزرگ کمبود نقدینگی را به عنوان مشکل اصلی خود مطرح می کنند. به عبارت دیگر چرا در عین حال که اقتصاد ملی از مازاد نقدینگی و تورم رنج می برد، بخش های تولیدی اقتصاد از کمبود نقدینگی شکایت دارند.

پاسخ های متفاوت به این سوال منجر به سیاست های اقتصادی متفاوت می شود. به طور مثال، اگر بپذیریم که نقدینگی در بخش های غیر تولیدی انباشت و باعث شده بخش های تولیدی با کمبود نقدینگی مواجه شوند، آنگاه سیاستی مورد نیاز است که نقدینگی را به سمت بخش های تولیدی هدایت کند و اگر این مهم محقق شود نه تنها مشکل نقدینگی بنگاه ها حل می شود، بلکه اثرات تورم زای نقدینگی نیز به واسطه افزایش تولید کمرنگ می شود.