این حق طبیعی مردم است تا از امیرنشینی که خودش را مظهر و تامین کننده مالی اصلاحات در منطقه معرفی می کند، بپرسند چه موقع آنها نیز طعم آنچه را که رهبرانشان در خارج موعظه می کنند در خانه خواهند چشید.

در قطر فعالیت احزاب سیاسی ممنوع است، از این رو اتحادیه ها و سازمان ها وظیفه دخالت در مسائل روزمره را به عهده ندارند. انتخابات شورای مشورتی که ابتدا در سال 2004 وعده آن داده شده بود با جاه و جبروتی شاهانه سال گذشته انجام شد، اما تقریبا هیچ کس در قطر پیش بینی نمی کند که این شورا بتواند قدرت قانونگذاری داشته باشد. در زمانی که کانال تلویزیون دولتی الجزیره در حال خبرپراکنی برای ترغیب مردم به مخالفت با حکومت هایشان در سراسر جهان عرب است، قطری ها نارضایتی شان از وضع سیاسی کشور را به صورت زمزمه های در گوشی و خصوصی در خانه هایشان انجام می دهند.