مدتی است که آشفته شده ای، نسبت به روابط اجتماعی، شغل و حتی زندگی ات بی علاقه و بی انگیزه شده ای و احساس ناآرامی می کنی. برخی می گویند این که خلق آدم در مواقعی بالاو پایین بشود، اتفاقی کاملاطبیعی است، اما برخی دیگر از اطرافیان نیز معتقدند که تو مبتلابه افسردگی هستی، اما آیا این یعنی این که تو گرفتار نوعی اختلال جدی روانی شده ای؟ اختلالی که می تواند در صورت ادامه یافتن، زندگی شخصی، شغلی و روابط اجتماعی ات را تحت تاثیر قرار دهد، اما مشکل فقط به این مساله ختم نمی شود بلکه اختلال روانی داشتن و انگ روانی بودنی که در پس آن نهفته است نیز آزارت می دهد. پس در چنین شرایطی پذیرش مشکل، درمان و کنترل آن و در واقع بازگشت به روال طبیعی زندگی چگونه ممکن خواهد بود؟