در تاریکخانه بودم که شنیدم از آتلیه صدای گفت وگوی مشکوکی می آید. خانم باجی گفت: خب جانم... می گفتی... مردی گفت: من بهشان گفتم «به هرحال شاید بعضی ها که ته دلشان به شما علاقه دارند راحت تر بیایند این طرف و ملاحظات کمتری داشته باشند.» دیدم هنوز کلام روحانی درباره آزاد گذاشتن مردم منعقد نشده خانم باجی وارد قضایای منکراتی شده. از آنجا که پیشگیری بهتر از درمان است دویدم سمت آتلیه. دیدم محمد خاتمی نشسته روی صندلی و خانم باجی و خوزه هم می خواهند از او عکس پرسنلی بیندازند. (اگر بپرسید خوزه که مدت ها پیدایش نبود چطور یکهو در آتلیه سبز