گرچه پر از اما و اگر است و سخت دست به عصا گام برمی دارد و بی گمان برای آینده راه روشنی را نمی گشاید اما می توان گفت در خرده به سه دهه گذشته آموزش و پرورش و برنامه ها و هدف های پی گرفته شده، سخنانی خواندنی دارد. خواندنی، هم برای آموزگاران و مدیران مدرسه ها و هم برای فرادستان آموزش و پرورش. سخنانش از سر تجربه های شخصی اش در نهادهای تصمیم گیرنده آموزش است و نیز از سر آشنایی هایش با فلسفه. تجربه 55 ساله آموزشی اش هم، یکی دیگر از بنیادهای اندیشگی و داوری هایش است: رضا داوری اردکانی را می گویم و کتاب «در باب تعلیم و تربیت در ایران». داوری در این کتاب، که گرد آیه یی است از دو گفت وگو و پنج نوشته، به