پارک ملی بختگان در استان فارس است که انواع گیاهان مانند انواع دیاتومه ها و جلبک ها، گیاهان شورپسند گز و نی و در مناطق خشکی ارس، بنه، تنگس، قیچ، بادام کوهی، آویشن، کاکوتی و باریجه پوشیده شده است. در این منطقه پستاندارانی مانند کل، بز، قوچ، میش، گربه وحشی، گرگ، پلنگ، کفتار، روباه، شغال و در دشت ها آهو می توان دید.از پرندگانی هم که در این پارک زندگی می کنند می شود به فلامینگو، پلیکان، انواع غازها، مرغابی ها، حواصیل ها، کشیم ها، کاکایی ها، پرستوهای دریایی، ماهی خورکها، عقاب ها، هوبره، بلدرچین، درنا، لک لک، کبک و چلچله اشاره کرد. بخشی از مجموعه حفاظتی بختگان است که در شمال غرب منطقه حفاظت شده بختگان قرار دارد. این پارک بخشی از شمال دریاچه بختگان را در بر می گیرد.

سرخه حصار یکی از قدیمی ترین شکارگاه های ایران محسوب شده به همین علت در گذشته از اهمیت خاصی برخوردار بود. پارک ملی خجیر با بیش از 200 سال (از سال 1174) به عنوان شکارگاه سلطنتی مورد حفاظت قرار گرفت. این پارک در سال 1359 به گفته وزیر وقت به عنوان پارک ملی به ثبت رسید و سال 61 با مصوبه شورایعالی حفاظت محیط زیست با عنوان پارک ملی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است. بر مبنای تبصره 4 ماده 31 اصلاحی قانون جنگلها کلیه مراتع و اراضی ملی و مناطق حفاظت شده در اختیار سازمان محیط زیست قرار دارد و قابل وا گذاری به غیر نیستند.