زندگی ستیزی است بسیار نابرابر با مشکلات و گاهی این مشکلات همانند تلی از خاک چنان بر سر ما آوار می شوند که اگر دیر بجنبیم و از آن ها نگریزیم زنده به گورمان خواهند کرد؛ پس چه زیباست که هوشیارانه سکان زندگی را در دست بگیریم و از فرصت ها پلکانی بسازیم برای بالارفتن که به قول جبران خلیل جبران: «زندگی، هنر یافتن روزنه در تاریکی است.»

چند سطر بالاداستان زیرکانه ای را به خاطرم آورد از این قرار که:

در روزگاران گذشته کشاورزی بود که الاغ پیری داشت. یک روز الاغ بینوا در چاه بی آبی افتاد و کشاورز و اهالی روستا هرچه تلاش کردند نتوانستند او را بیرون بیاورند؛ به ناچار تصمیم گرفتند چاه را پر از خاک کنند تا الاغ زودتر بمیرد و خلاص شود.

مردم با سطل روی سر الاغ خاک می ریختند و الاغ هر بار خاک های روی بدنش را می تکاند و زیر پایش می ریخت و وقتی خاک زیر پایش بالامی آمد، روی آن قرار می گرفت.

روستاییان همچنان زنده به گور کردن را ادامه می دادند و الاغ همچنان به لبه چاه نزدیک می شد تا آنجا که از چاه بیرون آمد و نجات پیدا کرد.