ما و جوانان روستایی در دو سیاره جدا زندگی نمی کنیم. نمی دانم کودکان روستایی وقتی شعر خوشا به حالت، ای روستایی، چه شاد و خرم، چه با صفایی... را می خواندند چه برداشتی از آن داشتند، اما می دانم، حالا، به رغم کم و کاستی ها در زندگی، رضایتشان از زندگی بیشتر از ماست که یک وقتی خوشحال بودیم از شهری بودنمان! حالابه اصل زندگی توجه داریم نه به فرعیاتی مثل این که اهل کجایی و چه کاره ای. آخر، بزرگتر شده ایم و کمی بیشتر از قبل می فهمیم. در ضمن، حالامی دانیم در بعضی از روستاها، علاوه بر امکانات شهری، امتیازاتی مثل آب و هوای پاک هم هست و در بعضی، هنوز واژه محرومیت انگار با چسب دوقلو به نام روستا چسبیده است. در هر حال، تصوراتی که از روستاها داریم، کم کم در حال تغییر است، برای همین، تصمیم گرفتیم جواب سوال «زندگی یک جوان روستایی چطور می گذرد» را از یک جوان روستایی بپرسیم.