در حاشیه شرقی جاده نیشابور- کاشمر، به فاصله 3 کیلومتر از جنوب شهر، دو بنای آجری تاریخی به فاصله کمی از هم قرار دارد که به نام های مهروا، مهرآباد، شه میر یا شادمهر از آنها یاد می شود. مهروا ساختمانی است با طراحی کاملا اختصاصی. پسوند مهر حاکی از پیوند این سرزمین با آیین مهرپرستی ایران باستان است. این بنا با توجه به نظریه انجمن آثار ملی، در نوع خود از شاهکارهای معماری به شمار می آید که بر اساس چگونگی آجرچینی و ابعاد آجرها و تزیین دایره گنبد و استفاده نکردن از ملات برای بندکشی و نحوه اجرای پلان از آثار قرن ششم هجری، مربوط به دوره سلجوقیان محسوب می شود. گروهی که این نظریه را دارند، معتقدند که بنا در اصل رصدخانه بوده و اشاره به نقب های شگفت آور 4 طرف ساختمان می کنند.