دادا تا مرا دید، گفت: «تو یه چیزی بگو مجید...» گفتم: «چی شده؟» آقابیک خودکار آبی اش را گذاشت کنار خودکارهای دیگرش و با دقت و وسواس آنها را مرتب کرد، بعد گفت: «در شان من نیست واسه ایرج قادری نامه بنویسم.» دادا گفت: «کارگردان بزرگیه، یه عالمه طرفدار داره، تو یه چیزی بگو مجید، چرا ساکتی؟» گفتم: «چی بگم، شاید اونم آقابیک رو نشناسه.» آقابیک گفت: «مگه ایرج قادری کیه؟ همونه که فیلم آبگوشتی می سازه. خب برو پیش مهرجویی، تقوایی، من واسه کسی باید نامه بنویسم که...» بعد حرفش را قطع کرد و گفت: «تو که جبهه رفتی، برو پیش حاتمی کیا.» دادا گفت: «واسه بازی تو فیلم حاتمی کیا باید ریش داشته باشی. من که کوسه ام.»