کافه ها را نباید مثل یک فضای فرهنگی از دور رصد کرد و درباره اش حرف زد: در کافه ها باید زیست. مانند آنچه دهه شصتی ها کردند. باید بارها و بارها در آن فضا مکان قرار گرفت تا فهمید این فضاهای کم نور و صندلی های چوبی و بوی قهوه لایت چه کارها که نمی تواند با هویت یک نسل بکند.

هنوز هم که هنوز است در ذهن بسیاری، فرق کافه با رستوران در نوع خوراکی است که سرو می شود اما پدیده مدرنی چون کافه و فرهنگ مدرنی چون کافه نشینی از آن دسته مقولاتی است که با وجود آشنایی بصری زیاد – که اکنون تعداد کافه ها مانند بقالی ها زیاد شده است- هنوز هم بستر بحث های جدی و معنا دار نشده اند. اما تجربه زیسته نسل ما که با کافه