آنچه به گونه یی طنز و طعنه وار تحت عنوان همایش مدیران لیگ برتری در پی می آید، اشاراتی است بر این واقعیات که غالب مدیران فوتبال کشور:

1- اهل فوتبال و از جنس فوتبال نیستند 2- سواد فوتبالی و آشنایی شان با الفبای فوتبال و اطلاعات عمومی ویژه فوتبال بسیار پایین است و 3- عمده تبحرشان- جدا از تعمیم و تشدید نابهنجاری ها در جامعه فوتبال و متن و حاشیه مستطیل سبز- باز می گردد به زمینه سازی ها و کانال های ارتباطی شان به منظور دستیابی به سرمایه و امکانات مادی برای باشگاه ها تا از این طریق و به انضمام یکسری ورودی- خروجی ها در باشگاه: سرریزی احساسات و بروز اعتراضات از سوی تماشاگران- حداقل منتقد و فعال- را بر علیه روزمره گی های مدیریتی و فقدان مدیریتی استراتژیک به تعویق بیندازند.