سال هاست که در میان ادیبان ایران این بحث مطرح است که چرا واژه های مصوب فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی- با وجود تلاش هایی که از سوی رسانه های دولتی صورت می گیرد- نمی تواند در میان مردم نهادینه شود و کاربری همگانی بیابد؟ فرهنگستان زبان و ادب فارسی مدام همانند یک کارخانه واژه سازی شبانه روزی، محصولات جدید خود را به جامعه عرضه می کند. عرضه یی که مشخص نیست با توجه به کدام تقاضا انجام می گیرد. مبحث پالایش زبان از واژه های بیگانه البته ارزش های خودش را دارد و به حتم در شرح وظایف فرهنگستان هم موکد شده است، اما واژه های انتخابی جایگزین معمولابه شدت آرکاییک و دور از ذهن به نظر می رسند.