طبیعت ایران را از کوه و جنگل تا کویر و دریا فقط جاده سازی، لوله کشی، سد سازی و کارهایی مثل این به خطر نمی اندازد. بی انصافی است اگر همه چیز را تقصیر دولت ها بدانیم، خطر زباله هایی که شهروندان در گوشه و کنار طبیعت رها می کنند اگر بیشتر از جاده سازی و سد سازی نباشد کمتر نیست. سال هاست هر گوشه ای از طبیعت کشور را بالابزنیم با حجم ترسناکی از زباله مواجه می شویم که به دست مردم عادی ریخته شده. زباله ها هم بیشتر از همه از جنس پلاستیک و مشتقات آن است که گفته می شود در خوشبینانه ترین حالت 500سال برای تجزیه اش زمان لازم است. با این حال حدود یک سال است گروهی از مردم زیر عنوان «رفتگران طبیعت» گردهم آمده