خوانندگان عزیز مستحضر هستند اگرچه اصل بر آن است که زندان محلی برای سازندگی متهم و مجرم بوده به طوری که بعد از اجرای مجازات، مجرم سابق دیگر مرتکب جرمی نشده و به این ترتیب جامعه سالم سازی شود اما متاسفانه با همه دقت و مراقبتی که در زندان ها اعمال می شود مجرمان قدیمی حامل تجربیات و به طور کلی روحیات ناسالمی هستند که بعضا پاره یی از این افکار شیطانی می تواند به یک تازه وارد زندان منتقل شده و او را آلوده کند. لذا پرورش و بازسازی نوخطاکاران جامعه خارج از محیط زندان و دور از تماس مجرمان بالفطره و کهنه کار می تواند کمک فراوانی به آنان و جامعه کند. لذا کند و کار تحقیق در این مورد از طریق حقوقدانان و کارشناسان خبره می تواند مفید به فایده باشد.