همه جا صحبت از مغرورترین دختر روستا بود؛ دختری ازخاندانی بزرگ، با زمین های کشاورزی زیاد و با ثروت پدری و البته با باور خانوادگی ای که در آن داماد خانواده باید از طبقه ای مرفه باشد.

افکار ماندانا دقیقا برگرفته از خانواده اش بود. وی خواستگار های طبقه اجتماعی پایین تر از خود را نمی پذیرفت و بسیاری از جوانان را که پسران خوب روستا بودند حقیر می دید و اگر پسر جوانی صادقانه با رنگ و رویی پریده یا چهره ای مضطرب در کوچه پس کوچه های روستا ابراز علاقه می کرد و پیشنهاد خواستگاری می داد، ماندانا با بدترین رفتار جوابش را می داد. خسرو یکی از جوانان تحصیلکرده روستا، اما دهقان زاده و از طبقه اجتماعی ضعیف