توسعه خطوط ریلی از شاخصه های پیشرفت کشورها به شمارمی آید. نمونه روشن این امر ژاپن است که قطارهای سریع السیر مغناطیسی تا500 کیلومتر در ساعت نماد پیشرفت این کشور در دنیا شده است.

در کشور ما نیز در سال های اخیر ایجاد مسیرهای ریلی جدید در دست اجرا بوده و این خطوط به شاهراه های اصلی کشور رسیده هرچند که تکمیل برخی حلقه ها و رفع مشکلات قبلی همچنان مورد درخواست مردم و مسئولان استانی قرار دارد.خط آهن گرگان - اینچه برون که راه آهن شمال را به جنوب پیوند می زند از مهمترین خطوط ریلی کشور است که در آخرین روزهای دولت دهم گشایش یافت گرچه هنوز زیرساخت های این خط 80کیلومتری تکمیل نشده و تاسیسات آن ساخته نشده، اما این خط به علت درآمدزایی ارزی که دارد از اهمیت ویژه ای برخوردار است که باید هرچه زودتر درخصوص بهره برداری از آن اقدام شود.جدا از این که بین سرمایه گذار یعنی وزارت راه و پیمانکار در خصوص چگونگی اجرا و وظایف طرفین این طرح اختلاف نظرهایی مطرح است یا کمبود اعتبارات مزید بر علت شده، اما سود اقتصادی ناشی از اجرای چنین خطی که می تواند نقطه قوتی برای سامانه ریلی کشور باشد را نمی توان نادیده گرفت و همین چند ده کیلومتری که کار ریل گذاری آن انجام شده اگر تکمیل شود از اینچه برون به مسیر بنادرجنوب کشور کریدور جدیدی در مسیر حمل و نقل بین المللی ایجاد می شود که در توسعه کشور نیز موثر خواهدبود.

جابه جایی میلیون ها تن غلات و کالااز کشورهای آسیای مرکزی تا حاشیه خلیج فارس یعنی عبور واگن ها از 2 هزار کیلومتر خط ریلی ایران تا رسیدن به بندرامام خمینی(ره) درآمد ارزی بالایی به ازای هر کیلومتر مسیر در پی دارد به خصوص که به اندازه یک چهارم حجم بار ریلی کنونی کشور با راه افتادن این خط به شبکه راه آهن اضافه می شود. ازسویی با آمدن واگن های محتوی بار از کشورهای قزاقستان، ترکمنستان و چین به سیلوهای جدید، ایستگاه های مدرن تر و نیروی انسانی ماهر بیشتری نیاز است که این خود عاملی برای توسعه مناطق عبوری و ارتقای شاخص های خطوط ریلی کشور خواهد بود