هوای تابستانی اواخر شهریورماه جان می دهد برای گوش سپردن به نوای خوش سازهایی که دست های هنرمندان، سکوت آن را با همنوازی باشکوه خود می شکند. نوازندگان ارکستر مجلسی تهران یکی یکی روی صحنه حاضر شدند و با تشویق های پیاپی بردیا کیارس و همایون شجریان را به روی صحنه فراخواندند. صدای تشویق ها آنی بالاگرفت که از حضور استاد آواز ایران در سالن خبر می داد.

حاضران در سالن با فریادها و جملات محبت آمیز هر یک به گونه ای به محمدرضا شجریان ابراز ارادت می کردند و شجریان پسر به همراه کیارس از روی سن پایین آمد و با دسته گلی به استقبال شجریان پدر رفت. کیارس دستانش را بالامی گیرد و نت ها را یکی یکی نوازش می کند.

نغمه های دور را به آرامی از دریچه سازها بیرون می کشد و با ملودی های آشنا به گوش می رساند که گویی در عالم دیگری هستی و بدون این که مقصد معینی داشته باشی وارد یک دنیای جدید می شوی...

تصنیف «تو کیستی» با کلامی از فریدون مشیری اولین قطعه کنسرت بود که از آلبوم «باستاره ها» انتخاب شده بود و به گونه ای شروعی خوب برای کنسرت محسوب می شد و «نسیم وصل» با کلامی از رهی معیری هم آخرین قطعه این کنسرت بود اما تشویق های پیاپی مخاطبان مانع ازآن شد که اعضای گروه سالن را ترک کنند. حاضران فریاد می زنند: «همایون! مرغ سحر را بخوان»؛ «به یاد استاد مرغ سحر» شجریان و کیارس به روی صحنه بازگشتند و «مرغ سحر ناله سر کن» به عنوان قطعه بیز برای مخاطبان اجرا شد. هنگامی که چهره محمدرضا شجریان روی مانیتورهای سالن نقش می بست، تشویق ها بالامی گرفت.