تلاش «شاملو» اگر نبود، ما حتی معاصران مرگ «ویکتور خارا» هم نبودیم، چه رسد به آن زمان که این گیتاریست شیلیایی، ترانه هایش را موتور محرکه بزرگ ترین جنبش مردمی آمریکای جنوبی کرده بود. شاملو، صبح چهارم مرداد58 برای اولین بار نام این گیتاریست بلندآوازه را از طریق «کتاب جمعه» به گوش ایرانی هایی رساند که سرودخوان انقلاب خویش بودند. عبارت های موجز شاعر «هوای تازه»، راوی مرگ خون چکان ویکتور خارا بود: «پس از کودتای سازمان جاسوسی سیا در چلی (11 سپتامبر 1973)، او را همراه پنجاه هزار نفر از جوانان مبارز آن کشور در استادیوم بزرگ سانتیاگو زندانی کردند. رییس زندان که سرودهای هیجان انگیز «خارا» را شنیده بود،