منطقه بر لبه تیغ قرار دارد. تهدیدهای نظامی و موشک های کروز و بمب های شیمیایی و ناوهای هواپیمابر و.... خیلی ها انتظار دارند تا ببینند چگونه دولت ها با حمله خارجی سقوط می کنند. البته اندکی هم هستند که فکر می کنند دولت ها چگونه از درون متلاشی می شوند. ما هم جزو همین اندک هستیم و در اینجا به سراغ عمویمان «ابن خلدون» می رویم تا ببینیم او در این باره چه می گوید.

این متفکر عرب می گوید دولت ها هم مثل انسان ها هستند، متولد می شوند، رشد می کنند، پیر می شوند و در آخر هم می میرند. به اعتقاد او اکسیژن بقا برای دولت ها همان «عصبیت» است. نه عصبیت دینی، مذهبی، طایفه ای، قبایلی یا عشایری مثل آنچه دانشمندان معاصر می گویند بلکه عصبیتی مبتنی بر دو عنصر ملی گرایی و قوم گرایی.