تاریخ هم به مثابه جریان و رویداد و هم به مثابه معرفت، سرشتی منظم ندارد؛ سرشتی به آن معنا که رشته هایی چون جامعه شناسی، علوم سیاسی، زبان شناسی، اقتصاد، علوم طبیعی و تجربی دارند. اساسا بسیار دشوار است که بخواهیم تاریخ را صرفا به مثابه رشته ای علمی تعریف کنیم؛ چه به لحاظ قلمرو موضوعی و چه به لحاظ چارچوب روشی که لازمه علم به معنای دقیق کلمه است.

شاخه ای که علم را از شبه علم یا از معرفت متمایز می کند، متد (روش) است. در واقع «علم» فرآیند شناخت موضوعات به شکل «روش مند» است. اگر فعالیتی روش مند نباشد فلاسفه علم برای آن شان علمی قائل نمی شوند، یعنی به اصطلاح، scientific (علمی) بودن آن به معنای دقیق کلمه زیر سوال می رود.