اساسا وقتی سخنی از «دربند» آخرین ساخته پرویز شهبازی به میان می آید فیلمی معرفی می شود درباره مصائب یک دانشجوی شهرستانی در کلانشهر تهران، ولی آیا می توان آن را صرفا به چنین جریانی نسبت داد؟ چیزی مثل پیام های اخلاقی «مراقب فرزندان خود باشید که به دست گرگ های تهرانی نیفتند، چون وضع تهران و تهرانی خیلی خوب نیست و...» فراموش نکنید«نازنین» شخصیت محوری فیلم، خانه اش 90کیلومتر با تهران فاصله دارد نه 9000 کیلومتر! اینکه همخانه اش «سحر» لقب دهاتی را به او می دهد دلیل بر بلاهت تام «نازنین» نسبت به قوانین کلانشهری نیست، او خوب از پس مسائل شخصی اش بر می آید، هیچ کجای فیلم گیج نیست، حتی جایی که حس می کند