دوره «تبادل هنری ایران و چین» با هدف ایجاد تعامل، گفت وگوی بین المللی و آشنایی هنرمندان دو کشور در گالری محسن برگزار شد. این برنامه از دو بخش تشکیل شده بود؛ بخش اول آن شهریور امسال برپاشد و بخش دوم آن فروردین 1393 در شهر «چونچینگ» چین برگزار خواهد شد. این دوره از سوی مرکز هنری رای بن، گالری محسن و مرکز هنری اورگان هاسچین برپا شد که دو هنرمند چینی و دو هنرمند ایرانی در آن حضور داشتند و از طریق فراخوان انتخاب شده بودند.

می توان گفت دوره «تبادل هنری ایران و چین» شکلی از اقامت هنری است که در بین هنرمندان با عنوان «رزیدنسی» معروف است. بسیاری از هنرمندان ایرانی با مکاتبه و ارسال رزومه شخصی، سعی در گرفتن چنین اقامتی در کشور های دیگر دارند البته گاهی این کار نه برای تبادل هنری بلکه روشی برای مهاجرت در یک کشور به کار گرفته می شود. به هرحال پس از پایان این دوره هنرمندان آثارشان را شامل ویدیو و چیدمان در گالری محسن به نمایش گذاشتند.

در حاشیه این برنامه نشستی با عنوان «چینی که ما شناختیم» از سوی بهنام کامرانی برگزار شد. کامرانی در این نشست به بررسی و تحلیل تاریخ هنر چین، اشتراکات آن با هنر مدرن و معاصر ایران و مقایسه نقاط قوت و ضعف هنرمندان ایرانی و چینی پرداخت. وی همچنین یکی از ویژگی های بارز هنرمندان چینی را سختکوشی عنوان کرد. در همین حال هنر چین همانند اقتصاد این کشور در عرصه های بین المللی بسیار پیشتاز بوده و توانسته جایگاه ویژه ای در جهان هنر برای خود کسب کند.

شاید این اتفاق کوچک بهانه ای باشد که هنرمندان به خود بیایند و همه چیز را بر گردن دولت، گالری دار و دلال هنری فرافکن نکنند. شاید بد نباشد هنرمندان جوان ما که اغلب مایلند یک شبه راه صدساله را طی کنند. رفتار و آثار هنرمندان چینی را دنبال کنند. قابل توجه اینکه برخی از حمایت های مالی از هنرمندان در چین توسط بسازبفروش ها صورت می گیرد. به هرحال چنین حرکت هایی توسط بخش خصوصی می تواند با همه کاستی ها مسیر جدیدی را مقابل هنرمندان ایرانی و چینی بگشاید.