از ویکتور هوگو پرسیدند: رمان «بینوایان» تا چه زمانی خواننده خواهد داشت؟ در جواب گفت: تا زمانی که فقر و فقرا وجود دارند... گویا مسوولی از مسوولان پیرانشهر گفته اند: خبرنگاران تا کی می خواهند حادثه مدرسه «شین آباد» را پیگیری کنند؟! همان طور که خالق بینوایان به درستی پیش بینی کرده بود از بودن «فقر و نداری» در دنیا؛ چه می دانست هیچ گاه فقر از بین نخواهد رفت ولی شاید از شدت و اندازه آن در جوامع مختلف کاسته شود؛ خبرنگاران پیگیر نیز به خوبی آگاهند، اینگونه حوادث اگر به بوته فراموشی سپرده شود، نه تنها از اهمیت چنین پیشامدهایی کاسته می شود، بلکه مسببان «خودآگاه و ناآگاه» به راحتی آن را ندید خواهند گرفت