چپ و راست و میانه، خط امامی و لیبرال، انقلابی و میانه رو، خط یک و خط دو و خط سه، جناح دولت و جناح بازار، طرفداران اسلام ناب و حامیان اسلام امریکایی، اصلاح طلب و محافظه کار، اصلاح طلب و اصولگرا و تعابیری از این دست، طی سال های بعد از انقلاب برای ترسیم صف بندی سیاسی کشورمان مورد استفاده قرار گرفتند. نگاهی به این تعابیر و واژه ها نشان می دهد که جریان های سیاسی حول چه محوری به هم نزدیک یا از هم دور شده و می شوند.

مرور حوادث سال های بعد از انقلاب، نشان می دهد که طیف های مختلف سیاسی، همیشه به یک شکل نماندند و مواضع ثابتی نداشتند و چه بسا تغییر جایگاه هم داده اند. مثلا شعارهای اقتصادی عدالت محور