هر نویسنده بزرگی جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد و آلبر کامو نیز از این قاعده مستثنا نبود. او، پیش از همه، با نسلی سخن گفت که پس از وقایع جنگ جهانی دوم به بلوغ می رسیدند. با پایان یافتن دهه60 میلادی، به پرخواننده ترین نویسنده بین دانشجویان رادیکال بدل گشته بود؛ هر چند در ابتدای همان دهه، آن دسته از روشنفکران پاریسی که گرایشاتی کمونیستی داشتند، به وی روی خوش نشان نمی دادند. بی ثباتی در محبوبیت، به خوبی در مورد کامو به چشم می آید؛ چرا که او هنرمندی بود درگیر با دغدغه های همیشگی فلسفه که از اگزیستانسیالیسم متنفر بود، اما بسیاری از مفاهیم بنیادین آن را همه فهم ساخت. مردی از مدیترانه بود که در اروپا