آنچه در ادبیات سینمایی ایران بیشتر مورد توجه قرارگرفته، موضوع یا فرم فیلم ها بوده است.ولی به نظر می رسد ما در ایران یک ضلع مهم سینما را در کانون بحث های و مطالعات سینمایی مان فراموش کرده ایم، آن هم ضلع سازماندهی است.

اصالتا سینما بر مکان اکران دلالت دارد ومفهوما فراتر از فرم و محتوای فیلم به کیفیت جمعی تماشا راجع است.ضلع سوم (یا اول) سینما در کنار موضوع و فرم؛ سازماندهی تولید و تماشای فیلم است.

از مهم ترین ویژگی های جشنواره عمار، جدا از ویژگی های موضوعی و محتوایی؛ سازماندهی گسترده ای است که تحقیقا می شود گفت نظیری در باقی جشنواره های موجود در کشور ندارد.دوستان ما در جشنواره عمار دارند تلاش می کنند، در تمام مناطق کشور و در تمام سطوح، از شهر و روستا، فیلم ها را در محیط های مختلف ببرند و با بازخورد مخاطب مواجه کنند.