قتل عمدی از نظر عنصر روانی به قتل با اندیشه قبلی (سبق تصمیم) و قتل اتفاقی یا هیجانی تقسیم می شود. کسی که قبل از مبادرت به قتل با اختیار کامل عمل خود را سنجیده و سپس اقدام به قتل دیگری می کند، عمل وی مصداق قتل با اندیشه قبلی است. در اغلب کشورهای مترقی و پیشرفته مجازات چنین قتلی سنگین تر از مجازات قاتلی است که بدون تصمیم قبلی و بلکه در اثر هیجانات آنی، غفلتا تحریک می شود و طرف خود را به قتل می رساند. اگرچه در هر دو نوع قتل، مرتکب، قصد کشتن طرف خود را دارد و به عبارتی (سلب عمدی حیات از دیگری) با سوءنیت (قصد کشتن) محقق می شود، باوجود تفاوت شناخته شده این دو قتل، برخلاف مقررات جزایی کشور جمهوری اسلامی ایران، در اغلب کشورهای پیشرفته، مجازات قتل با سبق تصمیم شدیدتر از مجازات قتل اتفاقی است، مثلادر برخی از این کشورها مجازات اولی اعدام و دومی حبس است.