نمی توان انکار کرد که روز به روز توجه به توسعه پایدار بیشتر می شود. توسعه پایدار را می توان توسعه ای دانست که در آن نیازهای کنونی جامعه تامین شده اما نیازهای نسل های بعد تحت تاثیر قرار نمی گیرند. سازمان تجارت جهانی و انجمن زمین این تعریف را در بحث توریسم نیز به کار گرفته و توریسم پایدار را به عنوان راه حلی خردمندانه در کسب وکار عنوان کرده اند.

اگر توسعه توریسم منجر به تخریب آن دسته از منابع طبیعی و فرهنگی شود که باعث جذب گردشگران می شود، نمی توان آن را پایدار دانست. برخی از صاحب نظران اصولارشد قابل توجه گردشگری را مغایر با استفاده پایدار از دارایی های طبیعی و فرهنگی می دانند. از این رو