عاطفه سمایی در نمایشگاه «کلاه فرنگی» که به تازگی در گالری طراحان آزاد برپا شده کلکسیونی از آلاچیق های تزیین شده تهیه کرده و در حقیقت آنها را به فرم های گرافیکی نزدیک کرده است. البته نکته جالب زمانی است که عملکرد این آلاچیق ها مشخص می شود و می بینیم پشت آنها، زندگی وجود دارد.

در تمام دنیا سایبان های لب دریا تقریبا یک شکل و مرتب هستند، اما در این نمایشگاه آلاچیق هایی می بینیم که با سلیقه عوام تزیین شده و در حقیقت نمایش این بی سلیقگی به نظرم جالب است، چون این آلاچیق ها محل تفریح و شادی مردم هستند و باید طراحی زیباتری نسبت به جاهای دیگر داشته باشند، اما می بینیم شبیه خانه های زاغه نشینان است. همه اینها، ما را با این سوال روبه رو می کند که واقعا چرا سلیقه و نگاه زیبایی شناسانه در بین مردم از بین رفته است؟ به نظرم این آلاچیق ها و یا حتی آلاچیق هایی که در مراسم نیمه شعبان برای پخش شربت و شیرینی درست می کنند کانسپتی از یک فرهنگ است.