پس از توافق ژنو سوءتفاهمی در حال ایجاد شدن است که همین حالاباید آن را برطرف کرد.

کسانی از دولتیان و در میان آنها بویژه وزیر خارجه سعی کرده اند اینگونه القا کنند که اکنون در جامعه ایرانی یک دو قطبی وجود دارد میان کسانی که خواستار یک توافق (یا معامله و بده و بستان) درباره موضوع هسته ای هستند و آنها که با چنین کاری از اساس مخالفند. شکل دادن به یک دوقطبی با این مشخصات، برای دوستان دولتی خوشایندترین سناریوی ممکن است چرا که حریفان و منتقدان را مستقیما در موضع مقابل افکار عمومی می نشاند و به تیم دولت امکان می دهد ادعا کند کسانی، با آنچه به نظر مردم ضروری می آمده و اکنون آنها را تا حدودی راضی