هوا دلپذیر شد گل از خاک بردمید/ پرستو به بازگشت زد نغمه امید

به هنگام عبور از مسیر همیشگی به سمت روستای پدریمان در کنار جاده پاسگاهی بود، یک کانکس بزرگ در امتداد جاده وجود داشت که با خط درشت روی آن نوشته شده بود: «کشور شاهنشاهی ایران». چقدر از دیدن این جمله ناراحت می شدم! در کتاب های درسی ابتدا باید عکس های شاه، فرح، ولیعهد و اشرف را می دیدی و سپس وارد درس می شدی. بچه ها می پرسیدند: «شاه چند ساعت دارد، آیا در مچ پایش هم ساعت دارد؟» می گویند شاه سایه خداست، ولیعهد از بدو تولد فرمانده است، در کشور یک شاه است، فقط باید فرزند او بود تا شاه شد. تنها تک صداهایی بود که متفاوت می گفتند، مخالفت های آیت الله خمینی، صدای ملی، رادیو عراق و...