از این به بعد ملامحمود زنگنه به یکی از رهروان طریقت قادری تبدیل می شود، بعد از آن ملازنگنه صاحب پسری شد که به خاطر شیخ احمد هندی اسم احمد را برای او انتخاب کرد، به علت اینکه احمد نیز در روستای طالبان متولد شده بود اسم شیخ احمد طالبانی بر او گذاشته شد.»

شهرت ما از اینجا آمده است، همچنان جناب طالبانی توضیحات خود را ادامه می دهد: «زمانی نیز که شیخ احمد بزرگ شد و ازدواج کرد، 11پسر داشت. بعد از آن به کرکوک رفت و آنجا تکیه طالبانی را بنا نهاد و هنگامی که فرزندان شیخ احمد بزرگ شدند، دروس دینی را تلمذ کردند و مدارک دینی اسلامی گرفتند، بعد از آن میان مناطق کردستان عراق و ایران برای توزیع و نشر طریقت قادری پراکنده شدند. کسانی از آنها به مناطق خانقین و کفری در داخل عراق رفته اند، کسانی نیز بوده اند که به منطقه سردشت در کردستان ایران رفته اند که او نیز جدمان شیخ غفور طالبانی بوده و ما نوه او هستیم.» زمانی نیز که جدش در ایران ماند ترک ها از شیخ طریقت قادری در کرکوک (شیخ عبدالغفور طالبانی) خواستند از ایران برگردد برای اینکه زیر سلطه حکومت ایران نباشد، او نیز برگشت.»

در کویسنجق نیز دو خانواده خان بودند که آنها نیز خانواده های حویزه و غفوری بودند. زمانی که آغاهای حویزه به کرکوک می رفتند در تکیه طالبانی به عنوان میهمان مستقر می شدند، چون آن زمان هتلی وجود نداشت و کویسنجق نیز بخشی از کرکوک محسوب می شد. زمانی که یکی از خوانین حویزه در منزل شیخ طالبانی در کرکوک میهمان بود از او خواست برادرش را به کویسنجق بفرستد تا خوانین تکیه ای منحصر به او را برایش آماده کنند. همچنین جناب طالبانی می گوید: «چنین نیز شد، پدربزرگم به کویسنجق آمد و آنجا تکیه طالبانی را بنا نهاد که تا الان نیز در کویسنجق باقی است.» زمانی که به دیدن تکیه در کویسنجق رفتیم، مشاهده کردیم همانند سابق باقی مانده است؛ ساده است و اتاق درس خواندن و میهمانخانه و مسجدی را برای اقامه نماز شامل می شود.

ادامه دارد...